เคยรักกันอยู่ดีๆ ไม่เคยคิดเผื่อเอาไว้
ว่าอีมีไอ้ไหรมาทำให้เปลี่ยนแปลง
ก็ยังไม่เข้าใจ มันเข้ามาตอนไหน
ไปรักกันเมื่อไร มึงได้กันแล้วม้าย
เจ็บช้ำที่เธอบอก เจ็บใจที่เธอหลอก
ทั้งๆ ที่ฉันไม่เคยจะนอกใจ
เธอที่ฉันรู้จัก เธอคนนั้นหายไปไหน
แล้วไสถึงทำกันได้ลง
มันเจ็บที่ตรงหัวใจ มันไหลออกมาที่ตา
ลูกผู้ชาย ร้องไห้เพราะรักเธอ
มึงแหลงคำว่าจบแต่ใจของกูมันเจ็บ
แผลใจไม่อาจจะเย็บรักษาเท่าไรไม่หาย
เลิกกันมึงยังมีเขา ส่วนกูหาม้ายใคร
แล้วจะให้กูอยู่ตรงไหน เพราะทั้งหัวใจ กูมีแค่มึง
ตอแหลสับปรับ มักง่ายหลายใจ
วันทองที่ว่าร้ายก็ไม่ได้เท่าเธอ
รักเธอเท่าไร ก็ไม่มีความหมาย
สันดานมักง่ายของคนอ้อร้อ
มันเจ็บที่ตรงหัวใจ มันไหลออกมาที่ตา
ลูกผู้ชาย ร้องไห้เพราะรักเธอ
มึงแหลงคำว่าจบแต่ใจของกูมันเจ็บ
แผลใจไม่อาจจะเย็บรักษาเท่าไรไม่หาย
เลิกกันมึงยังมีเขา ส่วนกูหาม้ายใคร
แล้วจะให้กูอยู่ตรงไหน เพราะทั้งหัวใจ กูมีแค่มึง
มึงแหลงคำว่าจบ แต่ใจของกูมันเจ็บ
แผลใจไม่อาจจะเ รักษาเท่าไรไม่หาย
เลิกกันมึงยังมีเขา ส่วนกูหาม้ายใคร
แล้วจะให้กูอยู่ตรงไหน เพราะทั้งหัวใจ กูมีแค่มึง
กูมีแค่มึง
ทั้งหัวใจ กูมีแค่มึง